تیپ شناسی شخصیت MBTI

براساس این نظریه افراد به عنوان یکی از ۱۶ تیپ شخصیتی شناخته می شوند. هدف MBTI این است که به پاسخ دهندگان اجازه دهد بیشتر شخصیت خود را از جمله دوست داشتن ، دوست نداشتن ، نقاط قوت ، ضعف ، ترجیحات شغلی احتمالی و سازگاری با افراد دیگر کشف و درک کنند

هیچ تیپ شخصیتی “بهتر” یا “بهتر” از دیگری نیست. این ابزاری نیست که برای بررسی اختلال عملکرد یا ناهنجاری طراحی شده باشد. در عوض ، هدف آن صرفاً کمک به شما در یادگیری بیشتر درباره خود است. خود

پرسشنامه از چهار مقیاس مختلف تشکیل شده است

برون گرایی (E) – درون گرایی (I)

دوگانگی برونگرایی – درونگرایی برای اولین بار توسط یونگ در نظریه تیپ های شخصیتی خود به عنوان راهی برای توصیف نحوه واکنش و تعامل مردم با جهان پیرامون بررسی شد. در حالی که این اصطلاحات برای اکثر افراد آشناست ، اما نحوه استفاده از آنها در MBTI تا حدودی با کاربرد رایج آنها متفاوت است

  برون گراها (که اغلب برون گراها نیز هجی می شوند) “رو به بیرون” هستند و تمایل دارند که عمل گرا باشند ، از تعامل اجتماعی مکرر لذت ببرند و پس از گذراندن وقت با دیگران احساس انرژی کنند. افراد درونگرا “درونگرایانه” هستند و تمایل دارند تفکر محور باشند ، از تعاملات اجتماعی عمیق و معنی دار لذت می برند و پس از گذراندن وقت تنها تنها احساس شارژ می کنند  

Sensing (S) – Intuition (N)

حس کردن (S) – شهود (N)

این مقیاس شامل بررسی چگونگی جمع آوری اطلاعات افراد از جهان پیرامون خود است. درست مثل برون گرایی و درون گرایی ، همه افراد بسته به شرایط ، مدتی را صرف حس و شهود می کنند. طبق MBTI ، مردم تمایل دارند در یک منطقه یا حوزه دیگر مسلط شوند. افرادی که حس را ترجیح می دهند ، توجه زیادی به واقعیت دارند ، به ویژه به آنچه می توانند از حواس خود یاد بگیرند. آنها تمرکز می کنند بر روی حقایق و جزئیات و لذت بردن از تجربه عملی. کسانی که شهود را ترجیح می دهند بیشتر به مواردی مانند الگوها و برداشت ها توجه می کنند. آنها از تفکر در مورد احتمالات ، تصور آینده و نظریه های انتزاعی لذت می برند.  

Thinking (T) – Feeling (F)

تفکر (T) – احساس (F)

این مقیاس بر چگونگی تصمیم گیری افراد بر اساس اطلاعاتی که از عملکردهای حسگری یا شهودی خود جمع آوری کرده اند متمرکز است. افرادی که تفکر را ترجیح می دهند تأکید بیشتری بر واقعیت ها و داده های عینی دارند. آنها هنگام سنجیدن تصمیم تمایل به سازگاری ، منطقی و غیر شخصی بودن دارند. کسانی که احساس را ترجیح می دهند ، هنگام رسیدن به نتیجه ، بیشتر افراد و احساسات را در نظر می گیرند.

حس کردن (S) – شهود (N)

این مقیاس شامل بررسی چگونگی جمع آوری اطلاعات افراد از جهان پیرامون خود است. درست مثل برون گرایی و درون گرایی ، همه افراد بسته به شرایط ، مدتی را صرف حس و شهود می کنند. طبق MBTI ، مردم تمایل دارند در یک منطقه یا حوزه دیگر مسلط شوند. افرادی که حس را ترجیح می دهند ، توجه زیادی به واقعیت دارند ، به ویژه به آنچه می توانند از حواس خود یاد بگیرند. آنها تمرکز می کنند بر روی حقایق و جزئیات و لذت بردن از تجربه عملی. کسانی که شهود را ترجیح می دهند بیشتر به مواردی مانند الگوها و برداشت ها توجه می کنند. آنها از تفکر در مورد احتمالات ، تصور آینده و نظریه های انتزاعی لذت می برند.  

تفکر (T) – احساس (F)

این مقیاس بر چگونگی تصمیم گیری افراد بر اساس اطلاعاتی که از عملکردهای حسگری یا شهودی خود جمع آوری کرده اند متمرکز است. افرادی که تفکر را ترجیح می دهند تأکید بیشتری بر واقعیت ها و داده های عینی دارند. آنها هنگام سنجیدن تصمیم تمایل به سازگاری ، منطقی و غیر شخصی بودن دارند. کسانی که احساس را ترجیح می دهند ، هنگام رسیدن به نتیجه ، بیشتر افراد و احساسات را در نظر می گیرند.

داوری (J) – ادراک (P)

مقیاس نهایی شامل چگونگی برخورد افراد با دنیای خارج است. کسانی که به قضاوت متمایل هستند ساختار و تصمیمات راسخ را ترجیح می دهند. افرادی که به سمت درک متمایل هستند ، بازتر ، انعطاف پذیر و سازگارتر هستند. این دو گرایش با مقیاسهای دیگر تعامل دارند. به یاد داشته باشید ، همه افراد حداقل مقداری از وقت خود را صرف برون گرایی می کنند. مقیاس قضاوت-درک به شما کمک می کند که هنگام گرفتن اطلاعات جدید (حس کردن و شهود کردن) یا هنگام تصمیم گیری (فکر و احساس) برونگرایی می کنید.