بیماری ای بی (پروانه ای) در سخن حکیم رضی

بیماری ای بی

درمان بیماری ای بی در سخنان حکیم رضی

طبق تحقیقات بسیاری که انجام شده است این بیماری جدای از علت اولیه که جهش در ژن ها میباشد

بیشترین نقطه ای که درگیر مینماید از سویی طحال و از سوی دیگر کبد انسان میباشد

چرا درمان هر زخمی در بدن وقتی بدن توان تولید خون صالح را دارا باشد زخم بوسیله آن خون که دارای هر چهار خلط طبیعی میباشد بطور حتم به درمان نزدیک میشود

پس در این بیماری متاسفانه چون دارویی برای درمان بصورت قطع و مستقیم وجود ندارد و داروهای جنبی برای پیشگیری و جلوگیری از شیوع بیشتر دربدن تجویز میشود و بطور کل به عوارض این بیماری پرداخته میشود

و از همان اول که هنوز این بیماری تازه تولد یافته است به علت اصلی و نخستین پرداخته نمیشود خب طبیعی است که بیخاطر عوارض شیمیایی کبد ضعیف تر شده و از سویی بدلیل تغذیه های غلط اخلاط هم بشکب غیر طبیعی در بدن شکل گرفته و خون صالح نیز تولید نمیشود بیماری سریعا رشد میکند ..

در طب کهن کبد

را از مهم ترین اعضای رئیسه که قوای طبیعی را تولید مینماید میشناسیم

و میدانیم وقتی کبد دارای ضعف باشد زخم ها در بدن به شکل جوش در آغاز و به اشکال تاول و غیره رشد کرده و دیر تر التیام میابند

از طرفی زمانی که سلول های مرده در لایه شاخی پوست که مسلما از سودای طبیعی همراه با الباقی اخلاط به یک اندازه شکل گرفته اند پوست را میسازند و تشکیل میدهند در صورتی که سودا در طحال بدرستی تولید و نگداری نشود ضمن ضعف سیستم ایمنی بدن و عدم مبارزه صحیح بدلیل ثانویه ی ژن معیوب در بدن این سیستم بصورت خود ایمنی عمل کرده و بدن را رفته رفته نابود مینماید

نظر ما بطور حتم این است که این بیماران در هرسنی وقت شروع بیماری اگر بدرستی تقویت جدی کبد و طحال را شروع نموده و به اجابت مزاج بصورت جدی رسیدگی نمایند و روی تغذیه و استفاده از غذاهای لطیف و برطبق طبیعت خود مصرف نمایند

و از ضماد ها و روغن های رشد دهنده و تقویت کننده و ترمیم کننده و روغن هایی که باعث تولید سلول های پوستی میشوند بدرستی و بطور مکرر و جدی بر اساس ساعات دقیق و مستمر به استفاده از تمام موارد مذکور اقدام نمایند بدون شک پس از مدتی کوتاه آثار درمانی خاصی را مشاهده خواهند نمود

در نوشته دیگر در همین باره به امید حق اشارت های دقیق تری را اعلام خواهیم داشت و مستندا از کتب طبی قدما مواردی را برای ایشان متذکر خواهیم شد.

بیماری ای‌بی چیست؟

بیماری ای‌بی یک بیماری پوستی است. اپیدرمولایزیس بولوزا یک اختلال ژنتیکی پوستی محسوب می شود که افراد مبتلا به آن به دلیل نقص در تولید پروتئین، قلاب های پروتئینی و کلاژنی سطح پوست به درستی تشکیل نشده و با کوچکترین اصطکاک یا تماس زخم هایی را در سطح پوست ایجاد می شود. این بیماری وابسته به هیچ قومیت یا نژاد یا جنسیت زن و مرد نبوده و در تمامی آنها به یک نسبت شایع است.

بیماری ای‌‌بی بر اثر یک جهش ژنتیکی رخ می دهد و می تواند هم بصورت مادرزادی و هم در سنین بالاتر افراد را درگیر نماید.

برخی از مهمترین علائم اولیه بیماری ای‌بی شامل مشکلات تنفسی، ریزش مو، تاول در نواحی نزدیک گلو و دهان و ایجاد مشکلات بلع، تاول های پوستی با تغییر دما، مشکلات دندان و لثه و همینطور تغییر شکل ناخن ها ست.

چرا به این بیماران پروانه ای می گویند؟

در دنیا به کودکان مبتلا به بیماری «ای بی»، کودکان پروانه ای می گویند، چون پوست این بیماران همانند بال های لطیف و نازک پروانه به شدت شکننده است و با اندکی تماس دچار تاول های آبکی یا خونی شده و با پیشروی زخم، به تدریج بافت پوست از بین می رود. 

زخم های این کودکان بسیار دردناک است و در صورت محرومیت از مراقبت های ویژه زخم های آن ها تا اندام های داخلی نیز پیش می رود به حدی که به تدریج برخی اندام ها در اثر عمیق تر شدن زخم ها از بین رفته و آسیب های جبران ناپذیر و حتی در صورت رسیدگی نشدن به زخم ها مرگی دردناک را برای کودکان پروانه های رقم می زند.

علت و انواع بیماری ای بی

غلب افراد مبتلا به ایی‌.بی آن را از طریق ژن‌های معیوبی که از یکی از والدین یا هر دوی آن‌ها به ارث برده اند دریافت می‌کنند. در موارد بسیار نادر هم می تواند در اثر یک جهش ژنتیکی جدید و بدون سابقه خانوادگی بروز کند. 

بیماری «ای بی» انواع مختلفی (از جمله خفیف تا کشنده) دارد که باعث شدت و ضعف عوارض بیماری می شود. در انواع شدید بیماری، علاوه بر سطح پوست، مخاط یا پوشش داخلی اندام ها نیز درگیر می شوند و باعث زخم و تاول در چشم، دهان، حلق، مری، مقعد، کلیه، مثانه، قلب و سایر اندام های بدن می شود و مشکلات زیادی را برای بیماران به وجود می آورد.